M3'ANU
Rize'nin en büyük ikinci köyü, Çamlıhemşin'e bağlı Laz köyü m3'anu de idim.
Tahta evlerin çokluğu, eski toprak yaşlıları, dik yolları ve masmavi gözleri ile konuşan insanları gördüm. Uzun ve dik yolları aşmalısınız köye varmak için. Çamlıhemşin'in merkezindeki köprüden geçiyor m3'anuya varan yol. Köy her yerde olduğu gibi betonlaşmış ve sıklaşmış. Birinin damı diğeri ile çoktan buluştu dik yamaçlı mahallelerde. Birinin damlası diğerinin damlıyor her biri en az elli aşında olan kiremit çatılı evlerden akan suları.
Gurbetçilerin çokluğu beton evlerin sayısına neredeyse eşit. Lüks araçların plakalarından anlıyoruz gurbetçi oldukların. Çoğu, okullar tatil olunca geliyor baba topraklarına. Onlar çoktan bırakıp gitmişler analarının ot yaptıkları topraklarını. Köyde yaşamını sürdürenler ise belkide daha şanslı. Onlar kanaat etmişler toprakların onlara verdiğine. "ne ekersen onu biçersin" diyerek vurmuşlar kazmayı dik yamaçlı tarlalara. Toprak bu çabalarını geri çevirmemiş olmalı ki; vermişte vermiş...
Yılların yorgunluğu güçlerini azaltmamış. En yaşlısı otuzunda durmuş kalmış âdeta. Bir de o tertemiz güler yüzlerindeki çizgiler olmasa...
Biz orada iken sırtlarında elli kiloluk un ile birkaç kişi geçti önümüzden. Yüzlerinde ne yorgunluk, nede pişmanlık adına hiç bir şey yoktu. Evlerindeki ahşap rahatlığından mı yoksa başka bir iksir mi bilemiyorum ama ben de ondan istiyorum diyesim geldi...
Geç vardığım köyden beni tekrar geldiğim yere yönlendirdi güneşin batması. En kısa zamanda tekrar gitmek, bu kez yaşlılar ile sohbet etmek istiyorum. Konuştukları her Lazca kelimenin anlamlarını irdelemek, doyasıya bakmak istiyorum. Kendimi yaşlı hissediyorum.
Demek ki; Köylü olsan bile bazen farklı yerlere gidip gözlemlemek lazımmış olup bitenleri. Hele yaşlı insanları....
Hayatlarında neler saklı, neler gizlidir.
www.lazca.org
Ramazan Kosanoğlu
ramox@hotmail.com
not: Siztedeki yazıların tümünü ya da her hangi bir yazıyı, site ve yazar adlarını kaynak göstererek yasal sitelerde ve ticari olmayan yerlerde yayınlayabilirsiniz.